تاثیر اسید‌جیبرلیک و اسید‌سالیسیلیک بر ویژگی‌های فیتوشیمیایی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و عناصر غذایی انگور رقم بیدانه سفید

سابقه و هدف: حبه‌های انگور منبع عالی از رنگدانه‌های طبیعی و شامل مقادیر زیادی از ترکیبات مختلف آنتی‌اکسیدانی می‌باشند. مشخصه اصلی تولید انگور مدرن، انطباق آن با الزامات بازار هدف مانند بهبود کیفیت انگور و ارزش تغذیه‌ای بالاست. علاوه بر این، بیدانه بودن یک ویژگی مهم کیفی میوه‌ی انگور است. انگورهای بیدانه به میزان زیادی به دلیل خوش خوراکی و ترجیح مشتری در بازار جهانی هم به‌صورت تازه خوری و هم کشمش مورد توجه بوده بنابراین در راستای بهبود ویژگی‌های بیوشیمیایی انگور رقم بیدانه سفید تاثیر محلولپاشی اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک بر برخی صفات کیفی، ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و عناصر غذایی میوه بررسی گردید. مواد و روش‌ها: این پژوهش با طرح بلوک‌های کامل تصادفی در قالب فاکتوریل با سه تکرار برای سنجش برخی از صفات کیفی (pH، TSS، TA، گلوکز، فروکتوز، نسبت فروکتوز به گلوکز)، ترکیبات آنتی‌اکسیدانی (فنول کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، ویتامین ث، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، آنزیم PAL، آنزیم پلی فنل اکسیداز) و عناصر غذایی (N-P-K-Ca- Mg-S- Fe- Zn- Cu- Mn- Br)، اجرا شد. عامل‌های آزمایش شامل اسید جیبرلیک در سه سطح (صفر، 40 و 80 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 75 و 150 میلی‌گرم در لیتر) بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد که به جز اثر اسید سالیسیلیک بر آنزیم PAL، تمامی غلظت‌های مختلف تیمارها و اثرات متقابل آنها روی صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. میزان گلوکز و فروکتوز میوه‌های انگور رقم بیدانه سفید به‌ترتیب در محدوده 66/88 تا 74/151 و 92/72 تا 66/132 گرم در کیلوگرم تعیین شد. بیشترین میزان محتوای فنول کل (77/43 میلی‌گرم معادل ‌اسید‌گالیک بر 1 میلی‌لیتر عصاره میوه)، فلاونوئید کل (51/1 میلی‌گرم معادل کوئرستین بر 1 میلی‌لیتر عصاره میوه) و فعالیت آنتی‌اکسیدانی با روش DPPH (02/86 درصد) در تیمار اثر متقابل نمونه‌های محلول‌پاشی شده با 40 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک و عدم استفاده از اسید سالیسیلیک مشاهده شد. بالاترین میزان آنتوسیانین (51/3 میلی‌گرم سیانیدین 3-گلوکوزید بر 1 میلی‌لیتر عصاره میوه) و میزان فعالیت آنزیم PAL (n mol cinnamic acid FW min-1 90/7) در اثر متقابل میوه‌های تیمار شده با غلظت 80 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک تعیین شد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در اثر متقابل تیمار 40 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک وجود داشت. بالاترین میزان عناصر نیتروژن (63/0 درصد)، فسفر (14/0 درصد)، پتاسیم (41/1 درصد) و منیزیم (05/0 درصد) در تیمار 80 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که با اعمال تیمارهای اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک می‌توان ویژگی‌های بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید. مطابق نتایج پژوهش حاضر تیمارهای حاوی اسید جیبرلیک اثرات بیشتری بر تجمع ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی نسبت به اسید سالیسیلیک داشتند.